POZNAJ NAZWIJ – Rozwar wielkokwiatowy – piękny i delikatny. – Strona internatu SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Prof. Zofii Sękowskiej w Lublinie

Rozwar wielkokwiatowy to bylina o dużych walorach dekoracyjnych. W pełni rozkwitłe kwiaty rozwaru mają dzwonkowaty kształt, a pąki kwiatowe są baloniaste i co ciekawe – otwierają się z cichych trzaskiem.
– Rozwar wielkokwiatowy (łac. Platycodon grandiflorus) pochodzi z Azji. Dotąd nie był zbyt popularny w polskich ogrodach, ale warto go rozpowszechnić.
– Rozwar wielkokwiatowy osiąga zwykle do 60–70 cm wysokości. Ozdobą tej ciekawej byliny są okazałe kwiaty, które mają 6–8 cm średnicy i białą, niebieską lub fioletową barwę. Kwiaty rozwaru pojawiają się w czerwcu i pozostają na roślinie aż do końca sierpnia. Typowy gatunek ma kwiaty pojedyncze, ale wyhodowano także odmiany botaniczne rozwaru wielkokwiatowego o kwiatach półpełnych i falowanych płatkach.
– Rozwar wielkokwiatowy najlepiej uprawiać na stanowiskach słonecznych lub lekko osłoniętych. W cieniu rośnie słabo i kwitnie mało obficie. Miejsce powinno być starannie wybrane, gdyż roślina nie lubi późniejszego przesadzania. Optymalne podłoże dla rozwaru są przepuszczalne, średnio żyzne, umiarkowanie wilgotne. Bylina znosi suszę, ale źle reaguje na nadmiar wody (mięsiste korzenie mogą gnić).
– Nasiona rozwaru można wysiewać wiosną w inspekcie. Sadzonki przenosi się na miejsce stałe we wrześniu. W początkowym okresie uprawy rozwar wymaga podlewania i odchwaszczania. Można dokarmiać go nawozami wieloskładnikowymi – od późnej wiosny do końca lata. Warto usuwać przekwitłe kwiatostany – to wydłuży okres kwitnienia. Roślina w cieplejszych rejonach Polski jest w pełni mrozoodporna, w chłodniejszych – wymaga dokładnego okrycia na zimę. Okazy uprawiane w pojemnikach należy przenieść do chłodnego pomieszczenia przed nadejściem mrozów.