PORADNIK LEŚNEGO WĘDROWCA – JAK NIE ZGUBIĆ SIĘ W LESIE? – Strona internatu SOSW dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im. Prof. Zofii Sękowskiej w Lublinie

Sezon wakacyjny sprzyja wycieczkom do lasu. W lesie łatwo zabłądzić, zwłaszcza jeśli poruszamy się poza wyznaczonymi trasami. Dlatego prezentujemy Wam kilka dobrych praktyk i zasad poruszania się w terenie leśnym, tak by uniknąć stresu związanego z brakiem orientacji i poczuciem zagubienia. Warto je przeczytać zanim wyruszycie na grzyby czy jagody, albo na spacer.
Leśne drogowskazy
Mimo, iż las z pozoru wydaje nam się bardzo odludnym i niezbadanym miejscem, to w rzeczywistości każdy jego kawałek poddany został specjalistycznej ocenie, mającej na celu wyznaczenie funkcji gospodarczych oraz ochronnych. Łatwo to sobie wyobrazić na przykładzie szachownicy. Pola czarne i białe możemy przyrównać do zwartego kompleksu leśnego podzielonego na specjalne sektory – oddziały leśne. Oddziały mają zazwyczaj równy kształt geometryczny, najczęściej prostokątów.

Podobnie jak na szachownicy każdy oddział ma swój numer, identyfikujący go na mapie obszaru. Numery znajdują się na betonowych słupkach, /słupek oddziałowy/ umieszczanych w narożnikach oddziału (w południowo-zachodnim końcu każdy). Łatwo je znaleźć. Gdy się zagubimy wystarczy kierować się w jednym kierunku a prędzej czy później dotrzemy na bezdrzewny pas lub drogę, wyznaczającą tzw. linię oddziałową.

Najważniejsza zasada to nie wpadać w panikę i spokojnie podążać w jednym kierunku, aż natrafimy na te charakterystyczne punkty terenu. Mogą to być również linie energetyczne czy gazociągi, które często pokrywają się z linią oddziałową.

Niektóre nadleśnictwa udostępniają specjalne mapy na smartfony. Tak naprawdę wystarczy nam odpowiednia aplikacja, która po zapisaniu w pamięci naszego telefonu z GPS-em nie wymaga dostępu do Internetu.

Czy wiesz, że: Twój telefon może Tobie pomóc. Przed wyruszeniem do lasu warto spisać ogólne numery alarmowe oraz numer telefonu nadleśnictwa, na terenie którego się znajdujemy. Pamiętajmy również o tym, iż prawie każdy smartfon wyposażony został w odbiornik GPS. Odczytuje on z satelitów nasze położenie na Ziemi, z dokładnością do około 5 metrów. W lesie bardzo często gubimy zasięg sieci komórkowych, warto wówczas skorzystać z tej funkcji. Gdy znajdziemy się ponownie w zasięgu, wdrapując się np. na wzgórze, wystarczy tylko podać koordynaty odpowiednim służbom (straży leśnej, policji, straży pożarnej).

Z pomocą przychodzi też natura. Obserwując ją można łatwo wyznaczyć kierunek, np.: mech rośnie po północnej stronie (chociaż w gęstych lasach może to być mylące), podobnie, dzięki lepszemu dostępowi do światła, po północnej stronie w rowach trawa jest wyższa.

Kierunek można wyznaczyć też obserwując samotnie stojące drzewa – te z reguły są bardziej rozbudowane z południowej strony. Obserwując pnie ściętych drzew też łatwo wyznaczyć kierunek, gdyż słoje na przeciętnym pniu są o wiele rzadsze po stronie południowej niż po północnej. A więc tam, gdzie słoje są bliżej siebie, będzie północ. Z kolei kora brzozy źle znosi mocne promienie słoneczne i jest bardziej wypłowiała po południowej stronie.

Dobrym drogowskazem są też słoneczniki, które być może uda nam się dostrzec na polach przy lesie. Ich kwiatostany zawsze skierowane są w stronę południa. Wyznaczając kierunki można też obserwować… samego siebie. Gdy staniemy plecami do słońca, nasz cień wskaże kierunek północny.

Przed wyprawą zapisz sobie w swoim urządzeniu numer do miejscowego leśnika (znajdziesz na stronie www.nadlesnictwo). Jednak aby mógł ci pomóc, musisz określić miejsce pobytu – słupek oddziałowy z numerami na ściankach.

Staraj się bezpiecznie korzystać ze spacerów czy pobytów w lesie.