Dnia 19 września 2017 roku uczennice: Brankiewicz Adrianna, Dycha Ewa, Ożga Wiktoria, Popławska Agata, Szaniawska Klaudia i Wójcik Maria, pod opieką: pani Agnieszki Fatygi, pani Doroty Kret i pani Ewy Kożuszek wzięły udział w warsztatach dotyczących sztuk wizualnych i percepcji estetycznej sztuki współczesnej.
Spotkanie przeprowadzone zostało przez panie: Agatę Sztorc i Magdalenę Szubielską w Galerii Labirynt w Lublinie oraz w przestrzeni miejskiej. Dziewczęta zapoznały się z obfitującą w instalacje przedstawiające gigantyczne wielokolorowe żuki przestrzenią na zewnątrz oraz wewnątrz galerii. Następnie wzięły udział w prezentacji książki „Sztuka, czuję to”, opisującej osiedle im. Juliusza Słowackiego w Lublinie. Osiedle to zostało zaprojektowane przez polskich architektów: Zofię i Oskara Hansenów, a zbudowane w latach 1964-1972 według teorii formy otwartej – urbanistycznej koncepcji rozwoju miast przyszłości. Celem autorów było założenie, że użytkownik, czyli mieszkaniec, może sam współtworzyć osiedle, w którym mieszka, modyfikować i przekształcać go według swoich potrzeb i oczekiwań. Sprzyjać temu miała odpowiednio zaprojektowana przestrzeń, co umożliwiało zmiany w modyfikowanym obiekcie, np. łączenie kilku mieszkań w jedno, na co pozwalała konstrukcja ścian nośnych, ułożonych wzdłuż osi budynku.
Na osiedlu znajduje się wiele ciekawych obiektów architektonicznych, m.in. nieszablonowe place zabaw, pawilony zbudowane na planie wykresu funkcji hiperbolicznej, co nadaje ich formie ekspresji i dynamizmu, czy Teatr Formy Otwartej. Uwagę przyciągają również niesamowite, nierównomiernie rozmieszczone różnej wielkości balkony.
W dalszej części, uczennice, wraz z edukatorkami i nauczycielkami, udały się do Ogrodu Saskiego, by w przestrzeni miejskiego parku zapoznać się z umieszczonymi w nim pracami artystów: Janusza Bałdygi, Bohdana Rucińskiego, Nikity Szalennego, Jerzego Zyśko i Mirosława Maszlanko.
Prezentowane instalacje dotyczą różnych aspektów rzeczywistości: symboliki religijnej, spekulacji geometrycznych, symboliki przejścia, przemiany, uwznioślenia codzienności i nadania mu patosu. Młodzież poznała sposoby tworzenia dzieł, przekaz, jaki artysta chciał wyrazić swoją twórczością oraz sposoby odbioru sztuki w przestrzeni publicznej.
Wyjście zorganizowane było z inicjatywy p. Wicedyrektor Barbary Białkowskiej, przez panią Ewę Kożuszek w ramach projektu „Miasto, którego nie widać” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, we współpracy z jego autorką, stypendystką ministerstwa doktor Magdaleną Szubielską, pracownikiem Wydziału Nauk Społecznych KUL.
